اللهم عجل لولیک الفرج والعافیه وانصر ...

 و هوَ شهر الذی فرضتَ صیامَهُ علیَّ و هوَ شهرالرمضان الذیِ أنزلتَ فیهِ القرآن

                           چو خوش است صوت قرآن زِ تو دلربا شنیدن  

آقـای خوبـم !

صبح بی تو ،رنگ بعد از ظهر یک آدینه دارد
بی تو حتی مهربانی حالتی از کینه دارد
بی تو می گویند:تعطیل است کار عشق بازی
عشق اما کی خبر از شنبه و آدینه دارد؟

یوسف گمگشته عالم !

چشم عالمیان در فراقت کور شده ، قلب عالم شکسته ، و گوش عالمیان به دنبال نجوای عاشقانه ایست که در بیست و سوم رمضان مژده و بشارت ظهورتان را بدهد... .

عزیز دل زهرا !

ما بسان برادران یوسفیم که بی شرمانه با شما رفتار کردیم و شما را به قعر چاه غیبت افکندیم ... اما آمده ایم ، آمده ایم تا ما را دریابی!

متاع ناچیز و قلیلمان سری است که از شرمساری به زمین افکنده ایم و چشمانی است که در فراقتان بسان ابر باران بهاران گریسته است... .

یا بقّیةالله !

 خسته‎ایم و افسرده ، نالانیم و پژمرده، گریه امانمان را بریده است .  غم دوری، دیوانه‎مان کرده است . اما نمی‎دانیم چه شیرینی و حلاوتی در این درد و دوری است که می‎گوییم: کجاست آن که از غم هجران تو ناشکیبایی کند . تا من نیز در بی قراری، یاریش دهم کجاست آن چشم گریانی که از دوری تو اشک بریزد؟ تا من او را در گریه یاری دهم

مولای من!

دیدگانمان از فراق تو بی فروغ گشته‎اند . و می‎دانیم پیراهن یوسف، یادگار ابراهیم، نزد توست . و ای کاش نسیمی از کوی تو ، بوی آن پیراهن را به مشام جان ما برساند . و ای کاش پیکی، پیراهن ترا به ارمغان بیاورد تا نور دیدگانمان گردد . ای کاش پیش از مردن، یک بار ترا به یک نگاه ببینیم . درازی دوران غیبت، فروغ از چشمانمان برده است  کی می‎شود شب و روز ترا ببینیم و چشمانمان به دیدار تو روشن گردد؟ شکست و سرافکندگی، خوار و بی مقدارمان کرده است . کی می‎شود ترا ببینیم که پرچم پیروزی را برافراشته‎ای؟ و ببینیم طعم تلخ شکست و سرافکندگی را به دشمن چشانده‎ای .

آقای ما ! دعا کن برای ما !

باید تمام عمــر شما را صـــدا کنم

شاید که حق نان و نمک را ادا کنم

تا زنده ام به عشق تو باید،امام عصر

فکری به حال این گذر جمعه ها کنم

من اهل کوفه نیستم ولی آقا بدان

میترسم از دمی که شما را رها کنم

سنگینی فراق تو در شعر جا نشد

باید فراق را به دل خویش جا کنم

با هر گناه کردن من آه می کشی

باید مریض بودن دل را دوا کنم

با گریه پاک میشود این دلهایمان
 
کافــیست یادِ تشنه لب کربلا کــنم